نقش شیرین

نقش شیرین رود از سنگ ولی ممکن نیست کـه خیـال رخـش از خـاطـر فـرهـاد رود

جامی

‎ ≡‎ نقش شیرین از سنگ پاک می‌شود
‎q ≡‎ خیال رخ شیرین از خاطر فرهاد می‌رود

پس جناب جامی چنین چیزی گفته است: ‎ Λ ~q‎
از طرفی می‌دانیم ‎ Λ ~q ≡ ~( => q)‎

در این جا ‎p => q‎ یعنی:
اگر نقش شیرین از سنگ پاک شود، آن‌گاه خیال رخ شیرین از خاطر فرهاد می‌رود.
پس شعر جناب جامی یعنی:
چنین نیست که "اگر نقش شیرین از سنگ پاک شود، آن‌گاه خیال رخ شیرین از خاطر فرهاد می‌رود."

بله شک نکنید. همه‌ی این‌ها را جناب جامی می‌دانست. او و هم چنین سعدی و دیگر بزرگان، منطق ارسطویی را مسلط بود.

همه قبیله‌ی من عالمان دین بودند مرا معلم عشق تو شاعری آموخت

سعدی